Soichiro Honda
[/b][/i][/size]
Zamanının birçok insanından farklı olarak Soichiro Honda,
dışa dönüktü, renkli giysiler giyiyordu ve uyumsuzluğun
bir sanatçı veya kaşif için elzem olduğunu iddia ediyordu. 17Kasım 1906 tarihinde Japonya'nın Komyo kentinde doğan Soichiro Honda dokuz çocuğun en büyüğüydü. Rusya-Japonya savaşından sonra bisiklet tamirciliğine girişti ve sahip olduğu demirci atölyesi genç Soichiro'nun unutulmayan hatıralarından biriydi. Diğeri ise sekiz yaşındayken gözlerini alamadığı T Model Ford'du. Böylece otomobiller ile çalışmaya karar verdi. Birinci Dünya Savaşının bitişiyle 1923 Büyük Kanto depremi arasındaki patlama döneminde Tokyo garajına çırak olarak verildi. Feodalizm sonrası Japonya'nın kötü sosyal koşullarından hoşlanmamasına rağmen burada amacına ulaştı.
Garaj depremde yerle bir oldu ve sadece Soichiro ve bir kalfa hayatta kaldı. 1825'de sahip Yuzo Sakakibara, Curtsi-VVright 8 litrelik V-8 hava aracı motoruna sahip bir 1916 Mitchell şasesi üzerine bir katılım otomobili yapma konusunda Soichiro'ya esin kaynağı oldu. 1,400 d/d'de 100 beygir ile, tahta tekerlek ispitlerinin oyulması dahil parçaların birçoğunu yapmak Soichiro için üstesinden gelinmesi güç bir işti. Soichiro, bir ofset Ford motoru kullanarak sol taraftan eğimli oval yollar için daha başka katılım araçları yaptı. Süper güç vermeye, ekstra soğutma radyatörleri takmaya ve valf yuvalarını sertleştirmeye çalıştı. Bir sürüş mekaniği ve sürücü olarak başarılıydı, fakat kariyeri, Tokyo yakınlarında yapılan, 1936 Japon Hız Rallisinde sona erdi. Başka bir otomobil ile çarpıştı ve dışarı fırladı. Bu arada omzu çıkarken bir bileğini kırdı ve yüzünde izleri kalan yaralanmalar oldu. Sürüş mekaniği olarak görev yapan kardeşi, küçük çiziklerle kurtulmayı başardı. 120 km/s (75 mph) ortalama hızları, yaklaşık 20 yıl süreyle kiralamayan bir Japon katılım rekoru oldu.
1930'larda Soichiro, Japonya'nın büyüyen hava aracı sanayisinde hazır bir pazar bulan piston halka üretimiyle bir mühendislik işi kurdu. 1942'de Toyota, hisselerinin yüzde 40'ını aldı ve savaştan sonra Honda, katılımının likide edileceğini umarak geri kalanını sattı ve bu bir yıl aldı. Zamanını sake (pirinç likörü) yapmakla ve parti vermekle geçiriyordu, sonra Ekim 1945'te daha sonra Honda Motor Company olacak olan Honda Teknik Araştırmalar Enstitüsü'nü kurdu. Zamanının birçok insanından farklı olarak Soichiro Honda, dışa dönüktü, renkli giysiler giyiyordu ve uyumsuzluğun bir sanatçı veya kaşif için elzem olduğunu iddia ediyordu. Kişisel ilişkilerinin oldukça fırtınalı olmasına ve kötü performansı ve adi işçiliği gördüğünde azarlamasına rağmen şirketindeki işçi ilişkilerinin olumlu yönleri üzerinde ısrarla durmayı seviyordu. Bu ilişkileri, bir liyakat sistemi olarak tanımlıyordu. Başkan Kavvamoto, şirket çalışanların çok kötü bir şekilde azarlanmaya gün geçtikçe alıştıklarını hatırlıyor. "Şirketin çevresinde kendisine bağırılan herkes, Soichiro Honda ve benim eski patronum Tadashi Küme gibi Honda'nın üst düzey yöneticilerinin, hayal kırıklığına uğradıklarında nasıl gürlediklerini söyleyecektir."
Soichiro Honda, 65 yaşına gelinceye kadar yeni modelleri test etti ve 1973'te şirket başkanlığından emekli oldu. Bir şirket, eski başkanı nadiren işe karıştığında ve sadece kendi ailesinden birinin kendi yerini almamasını sağlamak konusunda değil başkanlığın liyakat bazında verilmesini sağlamak konusunda katı olduğunda ilerler, diyordu.
Kendisini teknoloji ve ekolojiyi dengeleme amacını güden Honda Vakfına adadı ve hem Tokyo Sanayi ve Ticaret Odası'nın hem de Japonya Otomobil Üreticileri Birliği'nin başkan yardımcılığı görevlerini yaptı. Soichiro Honda 1935'te evlendi ve arkasında bir eş Sachi, bir erkek ve iki kız çocuğu bırakarak 1991 Ağustosunda öldü.
Not: Alıntıdır.
